Afgelopen week is het Magna Charta Magazine van de Academie voor de Rechtspraktijk live gegaan. Aan dit magazine hebben Femke van Herk en Annette de Jong een bijdrage geleverd. In twee interviews praten zij u bij over de Wwz: wat houdt de gemoederen bezig, wat is het verschil tussen het muizengaatje en het luizengaatje en waarom zijn de prejudiciële vragen rondom het ontslag op staande voet voor de praktijk zo belangrijk?
Femke van Herk maakt de balans op
Femke maakt in dit interview de balans op ten aanzien van de Wwz: welke doelstellingen zijn wel behaald en welke niet? Ook gaat zij dieper in op disfunctioneringsdossiers en de vergoedingen onder de Wwz: de transitievergoeding en de billijke vergoeding. Zij legt uit wat nu het verschil is tussen het ‘muizengaatje’ en het ‘luizengaatje’.
Annette de Jong: praktijkervaringen met de Wwz
In het interview met Annette passeren de praktijkervaringen met de Wwz de revue. Meer in het bijzonder of er een merkbaar effect is van de aanpassing van de ketenregeling, de effecten van het gewijzigde vergoedingenstelsel en de eis dat een ontslaggrond voldragen dient te zijn om tot een ontslag te kunnen komen. Daarnaast bespreekt Annette waar nu de crux zit in de discussie over de (on)mogelijkheid van een voorwaardelijke ontbinding na het ontslag op staande voet en de prejudiciële vragen die daarover zijn gesteld.
Blogberichten over de Wwz
In het Magna Charta magazine zijn van Femke en Annette ook twee blogs opgenomen die eerder op het Blog Arbeidsrecht zijn verschenen:
Femke van Herk over het verbetertraject
In het blog “Het verbetertraject: hoe lang moet het duren” bespreekt Femke hoe een verbetertraject er onder de Wwz uit dient te zien. De wetgever heeft met de invoering van de Wwz geen wijziging beoogd van de spelregels die tot 1 juli 2015 op grond van de Beleidsregels van het UWV golden bij het doorlopen van een verbetertraject. Dat de oude Beleidsregels onder de Wwz nog steeds een reflexwerking hebben, is inmiddels in meerdere uitspraken door rechters bevestigd. Toch laat het Hof Arnhem-Leeuwarden de koppeling tussen de lengte van het dienstverband en de duur van het verbetertraject los. Dat is een interessante ontwikkeling omdat dit een breuk betekent met het uitgangspunt: “hoe langer het dienstverband, hoe langer het verbetertraject”.
Annette de Jong over voorwaardelijke ontbinding
In het blog “Voorwaardelijke ontbinding; kan het nog?” gaat Annette nader in op de prejudiciële vragen die in de Mediant-zaak door de kantonrechter in Enschede aan de Hoge Raad zijn gesteld. Is het na een ontslag op staande voet nog mogelijk de arbeidsovereenkomst voorwaardelijk te ontbinden en hoe zit het met het bewijsrecht? Zij belicht in haar blog wat er door de Wwz is veranderd en wat de veelgehoorde argumenten zijn voor én tegen een voorwaardelijke ontbinding.
Inmiddels heeft de Hoge Raad in een arrest van 23 december 2016 duidelijkheid gegeven: ook onder de Wwz is het nog mogelijk de arbeidsovereenkomst voorwaardelijk te ontbinden, mits de kantonrechter van mening is dat het ontslag op staande voet geen stand houdt en de arbeidsovereenkomst dus voortduurt. Indien de kantonrechter het ontslag op staande voet wel rechtsgeldig oordeelt, dan is een voorwaardelijke ontbinding niet langer mogelijk. Er is in dat geval immers geen arbeidsovereenkomst meer die (voorwaardelijk) kan worden ontbonden. Sanne Timmermans schreef over de uitspraak van de Hoge Raad op Blog Arbeidsrecht.
Bron: Magna Charta Magazine, Wwz Journaal, januari 2017
